classificatie van je vakantiehuis

Classificatie van je vakantiehuis in het bekende Franse sterrensysteem (1-5 sterren) is niet verplicht en ook niet nodig. Indien je je Franse recreatiewoning ook verhuurt (en dan bedoel ik niet zwart), dan nog altijd hoeft je niets van het classificatiesysteem aan te trekken, immers de classificatie van gîtes in Frankrijk is puur vrijwillig. Al heeft de Franse overheid zo zijn middelen om de classificatie af te dwingen…

Eerst terug naar een gîte. Die term komt niet voor in de Franse wet, die spreekt van ‘meublées de tourisme’, maar verder heeft iedereen het over gîtes en dat zal ik hieronder ook doen. Een gîte kan variëren van een omgebouwde stal tot een château met 45 kamers. Er is geen minimum of maximum omvang, er zijn wel enkele minimumeisen:
– een gîte biedt zit- en slaapruimte (mag in één ruimte zijn, of verdeeld over een woonkamer en een of meerdere slaapkamers;
– een gîte heeft een keukenvoorziening (voor hen die bekend zijn met de wat ouders Franse gîtes zal het geen verrassing zijn dat met de term ‘keukenvoorziening’ geen omvangrijke keuken wordt bedoeld. Koud stromend water, een wasbakje, een formuis (desnoods maar één gaspit) en een koelkast ia al voldoende, al is het duidelijk dat daarmee de moderne toerist niet meer wordt verleidt;
– een gîte is redelijk geïsoleerd tegen geluid en weersinvloeden en beschikt over verwarming;
– een gîte beschikt over ene eigen toilet en badkamervoorziening.
– en gîte beschikt over een eigen zelfstandige opgang.
Als jouw recreatiewoning aan deze minimale eisen voldoet mag je hem als gîte verhuren aan toeristen en daar geld voor vragen.

Enige tijd geleden heeft Atout France (de nieuwe naam voor het Franse Ministerie van Tourisme) een nieuw classificatiesysteem voor gîtes opgezet. Ziewww.classement.atout-france.fr.
Je kunt hier op twee manieren mee omgaan: een keuring aanvragen en maar zien hoeveel sterren je krijgt.
Of de regels zorgvuldig doornemen en misschien met enkele kleine maatregelen net een ster meer veroveren.
Overigens, indien je jouw gîte al verhuurd via ‘Gîtes de France’ of ‘Clévacances’ (twee van de bekendste Franse verhuurorganisaties), dan heb je al een keuring doorstaan en een aantal sterren gekregen (epis genoemd bij Gîtes de France).
Je hoeft jouw gîte dan niet opnieuw te laten keuren. 

Een keuring aanvragen is gemakkelijk. Je kunt een afspraak maken en binnen enkele dagen of weken komt er een wit Peugeotje (of iets vergelijkbaars) voorrijden met een keurmeester en een lange vragenlijst. De keuring duurt hooguit 45 minuten per gîte en je krijgt het voorlopige rapport gelijk overhandigd. Een paar dagen later valt het officiele rapport in de bus, met een formele toekenning van het aantal sterren. Je krijgt hiermee ook een vermelding op de website van Atout France.
De keuring kost tussen €60 en €200 per gîte en is 5 jaar geldig.
Maar leden van deze groep betalen slechts € 150,00 voor alle gîtes of huisjes op één adres.
Je hoeft niet met het resultaat te adverteren, Nederlanders en Belgen interesseert het in de regel minder).
Het moge duidelijk zijn dat je niet met drie sterren mag adverteren als je in werkelijkheid maar 2 ** toegewezen heeft gekregen.

Nogmaals, deze keuring is geheel “vrijwillig”.
Als je het allemaal keurig doet, heb je je gîte bij de gemeente aangemeld, voordat je het verhuurt (CERFA 14004-formuliertje’) en geef je keurig belasting aan over de inkomsten.

Als je belastingplichtig bent in Frankrijk betaal je 14,3% van de omzet aan belasting en sociale lasten als jouw gîte is geclassificeerd
of
je betaalt 24,6% van de omzet aan belasting en sociale lasten indien jouw gîte niet is geclassificeerd.
Het doet er niet toe wat de uitkomst is van de classificatie, het feit van al dan niet geclassificeerd zijn is hier bepalend.

Je ziet dat vrijwillige classificatie altijd geld oplevert.
Maar pas op; er zijn veel gemeentes (maar lang niet alle gemeentes) waar ‘taxe de séjour’ (toeristenbelasting) wordt  geheven over toeristische verhuur en hoe hoger het aantal toegekende sterren, hoe hoger de belastingaanslag. Het is dus mogelijk dat je een gedeelte van de belastingwinst weer moet inleveren wegens. een hogere toeristenbelasting.
Zeker als je voornamelijk Nederlandse + Belgische gasten hebt, kan het een goede strategie zijn om de gîte op 1 ster te laten classificeren en vervolgens het aantal sterren nergens in je marketing te gebruiken.

De classificatie heeft, zeker onder buitenlandse gîtes-eigenaren, tot enige hilariteit geleid. De eisen zijn deels gebaseerd op verouderde criteria, deels op typisch Franse eisen, waar buitenlandse gasten hun schouders voor ophalen. Een kleine bloemlezing:
om 3 sterren te verwerven, moet o.a. aanwezig zijn:
– een snelkookpan
– bedden met een lengte van minimaal 190 cm, zelfs voor 5 sterren!
– 2 hoofdkussens per bed, met een Frans (niet Europees!) keurmerk voor brandvertraging
– op verzoek ter beschikking stellen van een draadloze telefoon, welke toerist komt nog zonder zijn eigen telefoon?
– spiraalbedden zorgen voor een automatische degradatie tot 1 ster! Dus: lattenbodems!
Vanaf 4 sterren: ligbad verplicht
Voor  5 sterren: o.a. vaste telefoonlijn, opgemaakte bedden

Succes met de classificatie en laat mij weten als je diegene zoekt die het voor leden van deze website voor € 150,00 doet, ongeacht hoeveel accommodaties je ook hebt (1 tot 5).

Vincent Oostvogel, beheerder
vincent@vakantiehuizeninzuidwestfrankrijk.nl